We zijn ondertussen alweer een poosje in Langkawi. Zoals alle cruisers die momenteel binnen druppelen hier, ontdekten we dat immigratie wel nog hier resideerde, maar dat customs en de havenmeester in Kuah bezocht moesten worden. Met een huurauto is dat het makkelijkst, openbaar vervoer is er nog steeds niet, alleen taxies. Een motor bike huren kan ook, maar vanaf hier naar Kuah is een heel eind. We hebben een goed adres voor de auto, wat omgerekend 15 euro per dag all in kost. Deze anker plek is vrij populair, we merken dat er een regelmatige stroom boten heen en weer peddelen tussen Thailand en Maleisië, om de VISA verordeningen van Thailand te volgen. Het is een leuke route, met vele stop mogelijkheden, dus voor bijna niemand een probleem. De diesel is hier een prettige 50 cent de liter, ook benzine is goedkoop. We vonden de twee supermarkten weer terug die we 8 jaar terug ook bezochten. Alhoewel we nu niet zoveel meer inslaan. Onze haulout in Rebak Marine is 28 maart gepland, we gaan 20 maart die richting uit en kunnen de zaken dan rustig aanpakken. De ankerplekken in de zuidelijke eilandjes hier zijn heel pittoresk , maar sommige hebben extreme windbullets s'nachts en dat is bizonder onplezierig. We zijn nog niet zo vertrouwd met de boot dat we ieder kraakje of geluidje herkennen. Onze vorige boot had voor haar lengte zo'n oversized ankergerei dat als de boel uitlag ze als een blok op de plek bleef. We hebben hier ook 70 meter 10 mm ketting met 44 pond Rocna anker voor gekocht, groter kon niet vanwege de ruimte ervoor, maar Kanticha is een stuk groter en zwaarder. We gooien genoeg uit, dus wat dat betreft hebben we geen zorgen. Maar we swingen wel meer als een mono. We hebben hier een paar goede zeil tripjes gehad, 20 knopen wind. Hard aan de wind liep ze met dubbele reef in de main en gereefde fok ruim 6 knopen. Met halve wind werd dit 8 tot 9 knopen, net een tank, dat is wel opwindend moet ik zeggen, want je blijft helemaal vlak door stomen. Nu moet ik erbij vermelden dat hier amper golven zijn door de beschutting van de eilanden. En inderdaad, mijn spulletjes blijven op tafel staan....Door de grote sailbag aan de giek valt het zeil er precies in, als we ankeren zijn we zo klaar met opruimen. Het enige waar we nog beduusd van zijn is dat zodra de wind aantrekt dit direct wordt omgezet in snelheid. Met een mono ga je eerst schuiner, met een Cat krijg je meteen een spoor van schuim achter de boot. Hier met windvlagen vanaf de hoge bergen is het zaak op te letten, alhoewel dit model gewoon doorstoomde met Jean zijn boot in ruim 25 knopen met alles op. Dat is niks voor ons, wij zijn van de Reef early mensen. We vertrekken liever met een reefje, wij willen comfort en als we net zo snel gaan als een mono, prima dan. We hebben ondertussen ook een goede tandarts ontdekt in Kuah. Ik kreeg een vervelend kaakabces en gelukkig werd ik goed geholpen door Dr. Chew. Een tengere vrouw met zachte handen, tot ze een scalpel in je abces zet....Met veel antibiotica is het redelijk onder de knie nu. De ontsteking aan de wortelpunten van de kies had dit veroorzaakt. Een paar huizen verder in Kuah is een goede bakker met heerlijke koffie, dus John kon daar op mij wachten. Kuah is nog precies dezelfde rommel bende als vroeger. Wat dat aangaat veranderd er geloof ik niet veel hier. We hebben met nieuw gemaakte zuid Afrikaanse vrienden oude verhalen gewisseld over de Pacific. Grappig als je dezelfde belevenissen hebt gehad, men toch veel raakpunten heeft. Ondertussen genieten we elke dag van het weer, we zwemmen in het warme water en deze keer beleven we alles bewuster. We weten nu dat ook hier uiteindelijk een einde aan komt. Met de reis van onze vorige boot, waren we een stuk jonger en stonden we daar niet bij stil. We dansten zogezegd door de tijd. Nu besef ik hoe kostbaar dit is, dat we dit nog samen kunnen en mogen doen. Het is wel hartverheffend, dat onze buren hier op hun Catamaran 81 en 78 jaar zijn. Kern gezond, met zoveel levens vreugde. Heerlijk zoiets. Maar dat is natuurlijk niet voor ieder weg gelegd. Wij kijken niet zo ver en zijn tevreden met nu. Volgende keer ons laatste stukje voor dit seizoen vanuit Rebak Marina.