Welkom iedereen die dit leest!

Wij maken ons weer op voor een nieuwe winterperiode in Thailand op Kanticha. Ze staat nog veilig op de wal in Ao Po Marina in Phuket, maar deze winter zijn we vast van plan wat verder te gaan als de kade hier

.We vliegen 1 november a.s. vanaf Schiphol met Ethiad Air, met wederom zo'n 100 kilo bagage, hopelijk wel de laatste trip met zoveel koffers. Dan hebben we zo'n beetje alles aan boord. Onze 5 zonnepanelen en de wind generator zijn ons vooruit gegaan via DHL naar Langkawi, waar ze door Lori (een van onze zeilvrienden) zijn opgepikt. De watermaker zit, uit elkaar gehaald, in onze 4 tassen. Deze zitten zo vol, dat we er uit voorzorg banden omheen hebben gesnoerd, zodat de ritsen niet open springen. En dan hebben we nog geen onderbroek ingepakt...gelukkig hebben we er daar zat van aan boord. We hebben onze boot keurig afgedekt achter gelaten, met veel moeite hebben we 8 dekzeilen met 200 meter touw vastgemaakt. Lori heeft tijdens het natte seizoen (onze zomer) 3 van deze kapot geblazen zeilen vervangen en de rest van ons reserve touw gebruikt om de flapperende boel te redden. Het is onvoldoende gebleken tegen de harde wind en regen. Als we weer terug zijn laten we een extra storage zeil naaien, door onze volprezen Chamansin. Ondertussen hebben onze Hollandse Ozzie vrienden, Jean en Linda zich bij de gekte gevoegd en ook een catamaran gekocht bij SunSail. Slecht voorbeeld doet volgen...Jean heeft in ieder geval tevoren gezien wat hij kocht! Gedeeld leed is tenslotte geen leed en het is leuk om ankerplekken te delen met elkaar. Eerst straks onze Moto-Bike ophalen. De eerste 4 nachten zitten we weer in Supulai Resort, zodat we wat op adem kunnen komen. Daarna verkassen we naar Kanticha. We hebben nu uit voorzorg alvast flink aan de bel getrokken daar in Phuket en iedereen per mail wakker geschud. Hallo, we komen eraan! Leg de spullen alvast maar klaar voor ons. Een ieder heeft prompt geantwoord, David, onze rigger (verstaging) Mark, de base manager, voor zijn lijstje To Do dingen. En Brent voor de mast steps en onze roer bladen. Deze 40 mast steps worden op de mast bevestigd, zodat John straks makkelijker naar boven kan.(Hoezoo "ik") Deze mast is bijna 20 meter hoog, een hele klim.

Als alles goed gaat hopen we straks via de zonnepanelen en de windgenerator voldoende stroom op te wekken om alles te kunnen gebruiken. De watermaker moet van zout water zoet water maken en zodoende ons gehele autonomie geven, zodat we uit de marina's kunnen blijven.Het is wel spannend, hoe vinden we de boot (van binnen) terug..Zo'n eerste keer terug komen op je boot, je hoopt maar dat ze waterdicht is gebleken! We verheugen ons in ieder geval erg op de terugkeer en vooral de warmte. Nog een goede week!