Met Maleisian Airways zijn we in 2 hopjes terug gevlogen naar Phuket. Eerst naar Kuala Lumpur, een uurtje vliegen. Daarna naar Phuket, 1 1/2 uur.Totale kosten waren 100 euro. Ik dacht serieus dat ik iets niet goed gedaan had waardoor een vlucht niet geboekt was.Maar bij controle bleek het toch echt voor 2 vluchten en 2 personen te zijn. Wat ons opviel was dat het vliegtuig bijna leeg was. Dit was de eerste keer voor ons, we zitten altijd in overvolle kisten. Meestal 3 maatschappijen die hun klanten poolen. Airport Kuala Lumpur was ook niet druk, we moesten een uurtje wachten en namen maar een espresso. De volgende vlucht was zo mogelijk nog leger, de band met onze koffers stond stil, want alles was al uitgeladen. In Langkawi hadden we onze AIS opgehaald bij de marina. Ik had een soort package besteld, wat inhield dat we een gps antenne, extra kabels , de splitter en een VHF/ais antenne voor boven in de mast extra kregen.Dat vond ik bij het bestellen reuze handig, maar nu hadden we een lange pijp, die we met geen mogelijkheid in de koffers kregen. Aangezien Thailand soms 30 % heffing vraagt bij importeren, willen we vooral niet de aandacht trekken. Zoals altijd als ik tevoren zorgen heb ergens over, viel alles reuze mee. We mochten de pijp mee in de cabine nemen, ik had de deksel open gelaten, zodat we konden laten zien dat we geen geweer o.i.d. Erin hadden gestopt.In Phuket aangekomen konden we gelukkig zo doorlopen. Het servies van Corel, wat we in Langkawi hebben gekocht was nog heel, dat zou ook in principe moeten, we hadden dit ook op onze Sparrow en daar rolden de borden soms van de aanrecht bij de grote rollers in de Pacific. Wij kochten dit toen in de U.S en hebben het alleen in Langkawi gezien onderweg. We vonden ook een s.s. fluitketel. Made in Thailand stond er op de doos, maar hier hebben we overal gezocht naar zo'n ding. Een gewone theepot is ook zoiets. Langkawi is taxfree, je zou denken dat je enorme Shopping mall's ziet. Maar je ziet hier vooral chocolade....bergen ervan. Ze smaken een beetje muf door de warmte denk ik. Aangezien John zijn schoenen al op de eerste dag moest vervangen, hebben we gelijk twee paar extra meegenomen. Een paar zwembroeken van Billabong en hoera, ik vond twee losse deksels voor mijn pannen. Hier merkte ik dat eentje het niet helemaal ongeschonden heeft overleeft, maar een blop epoxy doet wonderen. De boot was netjes zoals we haar hebben achtergelaten. Geen water in de bilge, alles kits. Door onze week in de airco van het hotel, vonden we het de eerste dagen wel warm. Maar het went weer snel. Bij aankomst hoorden we dat de gooseneck was vervangen. Ook het begin stuk van de giek was vernieuwd terwijl we weg waren. Vreemd vinden we dat, er was ons niets over bericht. De rolfok krijgt een nieuwe bushing, die zit er nog niet in, want de twee turnbuckles van de verstaging zitten muurvast. Beide worden incl. de toggles vernieuwd. Maar....natuurlijk, deze maat is nergens te vinden. We zijn zelf ook al op pad gegaan, maar geen geluk. Nu horen we van de basemanager dat ze uit Z.A. komen, in de bagage van een personeelslid. Nou, dat hopen we dan maar. We hebben maar niet gevraagd wanneer....Nu spuiten we om de dag WD40 , ze moeten er toch af, beetje bij beetje zal het wel lukken. Het is een vreemde toestand, er is een lange lijst met motor onderdelen besteld, we vonden een doos in de salon bij aankomst. Maar de helft ontbreekt nog en tot alles eris wordt er niets gedaan. Beide motoren worden geheel nagekeken en alles wat verdacht is wordt vervangen. Dat is het plan. Alleen hebben we niet gerekend op de manier waarop Sunsail handelt. Wat is: eerst de charter klanten, dan de kapotte boten (dat zijn er nogal wat) en als er tijd over is, komen wij aan de beurt. We bekijken het maar filosofies, het belangrijkste is immers dat de boot straks goed in orde is. Eind deze week is er een boot show hier in de marina. We zijn benieuwd.