We zijn nog geen 2 weken op de boot, maar het lijkt veel langer. We staan automatisch op net als het daglicht gloort, het gaat vanzelf, we hebben nergens raambedekking, dus het licht valt vrij binnen. Je blijft echt niet lekker in je bedje hier. Het wordt na 11 uur zo warm dat je zo veel mogelijk wilt doen voor die tijd. En het is heerlijk koel zo vroeg. Het is tevens een prachtig gezicht, de stijl oprijzende bergtoppen om ons heen. We hebben ondertussen gemerkt na een hevige regenbui dat het voorste luik lekt en ook bij mijn kant van het bed (helaas) De kleine hatch daar mist een sluiting, dus daar sijpelt het lustig doorheen. Met twee dikke handdoeken konden we het tegenhouden. Bij de voorste cabine hebben we maar een emmer neergezet.Dat probleem hebben we vandaag getackeld. Het was windstil vanmorgen, na de heftige regen en onweer van gisteravond. We hoorden de wind gieren door de verstagingen en waren in stilte blij aan het dok te liggen. Met lek en al. Maar smorgens was het dus weer heerlijk weer, we besloten om de genoa erop te zetten. We hebben twee splinternieuwe zeilen gekregen, het grootzeil en de genoa. Dat is echt een bonus. Nu zou je toch denken, voor ons een fluitje van een cent! Nu, dat viel tegen. Het zeil ging keurig in de track van de furler, maar na 4 meter kreeg John hem met de hand niet verder omhoog. De winch aan de mast dan maar. De winch hendel bleek geen lock meer te hebben, we vragen straks twee nieuwe aan de baas hier..Maar goed, beetje bij beetje cranken we de zaak voorzichtig omhoog. Het zeil is natuurlijk erg stug nog. Toen hij netjes stond, konden we hem niet indraaien. Naar beneden, de zaak weer bekeken. Andersom erin, weer omhoog. Het loeder wilde niet draaien. Zonder zeil,ging het prima. Na 3 keer waren we drijfnat en zagen we dat we de shackels op de verkeerde plek hadden bevestigd. Stom natuurlijk. Poging 4, hoera!! Die zit erop. Eerst maar eens koffie. De luiken waren het volgende project. En zo brengen we onze tijd zoet. Ik laat wat fotos zien van alle klusjes die we al aangepakt hebben. De grap is wel, dat we van alles uitbouwen. Maar de onderdelen ervoor is een tweede verhaal. Bij het schoonmaken zag ik dat de twee vuilwatertanken voor de toilet gecorrodeert waren. Er zijn (helaas) twee badkamers en dat is dus alles dubbel in elke hull. We gingen naar de manager en vertelden het probleem. Er zit een electrische voeler bovenop, voor de meters die aangeven, wanneer ze vol zijn. Die hebben wat stroomverlies en met een aluminium verbinding....kan je wachten op de gaten. Zo ook hier. De manager besloot dat ze uitgebouwd moesten worden en voor reparatie weggebracht. Er kwam een arme ziel, die die job moest klaren. Ik zal niet uitweiden, maar na een boel werk waren ze eruit. Ons achterlatend zonder wc's. Wij krijgen 2 nieuwe toiletten, we besloten meteen alle leidingen te vervangen nu de boel open was. Mr. want new hoses? Mr. can. Maar alleen kleine maat, helaas. So sorry. No heb in Thailand, 6 cm. To plenty thick! Tja, de seacock is die maat, dus morgen gaan we met de Moto Bike weer naar Phuket en op jacht naar 6 cm. afvoerpijp. De ijskast werkt prima, er is een nieuwe compressor ingezet. Helaas, so sorry...forgot. De lekbak lag nog in de werkplaats en wij zagen smorgens een plas water in de salon. Ik had me al afgevraagd wat de plastic pijp was die ik in de bilge zag, maar ik associeerde het helemaal niet met de koelkast en was vergeten John te vragen erover. Die lekbak is niet meer boven water gekomen, maar John heeft een oude kunnen bietsen uit de workshop. Alleen de hose paste niet, dus die gaan we morgen ook scoren..Het is ondertussen druk geworden bij Sunsail. Er liggen 15 huurboten en het is een af en aan van mensen met koffers. Leuk om te zien! Gelukkig mogen ze niet zelf wegvaren van het dock! Kan je nagaan! Ze worden begeleid tot de buitenpier, bij terugkomst moeten ze daar ook wachten. Ons frame voor de 5 zonnepanelen is keurig gemaakt, Mr. Cham is met zijn kleine mannetjes nog een keer geweest voor de kussens. So sorry, no heb. All white with blue piping, can not. (we hadden speciale waterproof stof uitgezocht) Nou, dan doen we de rugleuningen blauw met witte piping. We buigen gewoon mee met wat er gebeurt. Nu is het avond, we hebben heerlijk gezwommen, gedoucht en het is tijd voor de sundowner! Het is moeilijk voor te stellen dat het in Holland winter is. Het lijkt zo ver weg. Ik ben blij dat we via het reislog onze belevenissen schrijven, dat scheelt tikwerk. Ik neem me elke dag voor iemand te bellen of te mailen en dan is het avond en ben ik te moe. Ik hoop dat men er begrip voor heeft. We zien nog geen cruisers, misschien omdat we aan de pier van Sunsail liggen. Maar de meeste zijn al aan het varen natuurlijk. De manager zei laatst, straks zwaai ik ook jullie gedag. Nou, dachten we toen, we liggen hier nog wel even, waarschijnlijk tot na de Nieuw Jaar. Ons kennende...Ik denk dat hij nog nimmer heeft meegemaakt dat kopers de hele boot opentrekken en alles uit elkaar halen...Hij heeft aangeboden dat we gratis mogen blijven in de Marina tot alles klaar is. Dat vinden we nou leuk en horen we graag.